1. Yahuda Kralı Yehoşafat'ın krallığının on sekizinci yılında
Ahav oğlu Yoram Samiriye'de İsrail Kralı oldu ve on iki yıl krallık yaptı.
2. Yoram RAB'bin gözünde kötü olanı yaptıysa da annesiyle
babası kadar kötü değildi. Çünkü babasının yaptırdığı Baal'ı simgeleyen dikili
taşı kaldırıp attı.
3. Bununla birlikte Nevat oğlu Yarovam'ın İsrail'i sürüklediği
günahlara o da katıldı ve bu günahlardan ayrılmadı.
4. Moav Kralı Meşa koyun yetiştirirdi. İsrail Kralı'na her yıl
yüz bin kuzu, yüz bin de koç yünü sağlamak zorundaydı.
5. Ama Ahav'ın ölümünden sonra, Moav Kralı İsrail Kralı'na
karşı ayaklandı.
6. O zaman Kral Yoram Samiriye'den ayrıldı ve bütün İsrailliler'i
bir araya topladı.
7. Yahuda Kralı Yehoşafat'a da şu haberi gönderdi: "Moav
Kralı bana başkaldırdı, benimle birlikte Moavlılar'a karşı savaşır mısın?"
Yehoşafat, "Evet, savaşırım. Beni kendin, halkımı halkın, atlarımı atların
say" dedi.
8. Sonra, "Hangi yönden saldıralım?" diye sordu.
Yoram, "Edom kırlarından" diye karşılık verdi.
9. İsrail, Yahuda ve Edom kralları birlikte yola çıktılar.
Dolambaçlı yollarda yedi gün ilerledikten sonra suları tükendi. Askerler ve
hayvanlar susuz kaldı.
10. İsrail
Kralı, "Eyvah!" diye bağırdı, "RAB, Moavlılar'ın eline teslim
etmek için mi üçümüzü bir araya topladı?"
11. Yehoşafat,
"Burada RAB'bin peygamberi yok mu? Onun aracılığıyla RAB'be
danışalım" dedi. İsrail Kralı'nın adamlarından biri, "Şafat oğlu
Elişa burada. İlyas'ın ellerine o su dökerdi" diye yanıtladı.
12. Kral
Yehoşafat, "O RAB'bin ne düşündüğünü bilir" dedi. Bunun üzerine
Yehoşafat, İsrail ve Edom kralları birlikte Elişa'nın yanına gittiler.
13. Elişa
İsrail Kralı'na, "Ne diye bana geldin?" dedi, "Git, annenle
babanın peygamberlerine danış." İsrail Kralı, "Olmaz! Demek RAB
üçümüzü Moavlılar'ın eline teslim etmek için bir araya toplamış" diye
karşılık verdi.
14. Elişa
şöyle dedi: "Hizmetinde olduğum, Her Şeye Egemen, yaşayan RAB'bin adıyla
derim ki, Yahuda Kralı Yehoşafat'a saygım olmasaydı, sana ne bakardım, ne de
ilgilenirdim.
15. Şimdi
bana çenk çalan bir adam getirin." Getirilen adam çenk çalarken, RAB'bin
gücü Elişa'nın üzerine indi.
16. Elişa
şöyle dedi: "RAB diyor ki, 'Bu vadinin başından sonuna kadar hendekler
kazın.
17. Ne
rüzgar göreceksiniz, ne yağmur. Öyleyken vadi suyla dolup taşacak. Sizler,
sürüleriniz ve öteki hayvanlarınız doyasıya içeceksiniz.
18. RAB için
bunu yapmak kolaydır. O, Moavlılar'ı da sizin elinize teslim edecek.
19. Onların
önemli surlu kentlerinin tümünü ele geçireceksiniz. Meyve ağaçlarının hepsini
kesecek, su kaynaklarını kurutacak, verimli tarlalarına taş
dolduracaksınız."
20. Ertesi
sabah, adağın sunuluş saatinde, Edom yönünden akan sular her yeri doldurdu.
21. Moavlılar
kralların kendilerine saldırmak üzere yola çıktıklarını duydular. Genç, yaşlı
eli silah tutan herkes bir araya toplanıp sınırda beklemeye başladı.
22. Ertesi
sabah erkenden kalktılar. Güneş ışınlarının kızıllaştırdığı suyu kan sanarak,
23. "Kan
bu!" diye haykırdılar, "Krallar kendi aralarında savaşıp birbirlerini
öldürmüş olsalar gerek. Haydi, Moavlılar, yağmaya!"
24. Ama
Moavlılar İsrail ordugahına vardıklarında, İsrailliler saldırıp onları
püskürttü. Moavlılar kaçmaya başladı. İsrailliler peşlerine düşüp onları
öldürdüler.
25. Kentlerini
yıktılar. Her İsrailli verimli tarlalara taş attı. Bütün tarlalar taşla doldu.
Su kaynaklarını kuruttular, meyve ağaçlarını kestiler. Yalnız Kîr-Hereset'in
taşları yerinde kaldı. Sapancılar kenti kuşatıp saldırıya geçti.
26. Moav
Kralı, savaşı kaybettiğini anlayınca, yanına yedi yüz kılıçlı adam aldı; Edom
kuvvetlerini yarıp kaçmak istediyse de başaramadı.
27. Bunun
üzerine tahtına geçecek en büyük oğlunu surların üzerine götürüp yakmalık sunu
olarak sundu. İsrailliler bu olaydan doğan büyük öfke karşısında oradan ayrılıp
ülkelerine döndüler.