1. Yoşiya sekiz yaşında kral oldu ve Yeruşalim'de otuz bir yıl
krallık yaptı. Annesi Boskatlı Adaya'nın kızı Yedida'ydı.
2. Yoşiya RAB'bin gözünde doğru olanı yaptı. Sağa sola sapmadan
atası Davut'un bütün yollarını izledi.
3. Kral Yoşiya, krallığının on sekizinci yılında Meşullam oğlu
Asalya oğlu Yazman Şafan'ı RAB'bin Tapınağı'na gönderirken ona şöyle dedi:
4. "Başkâhin Hilkiya'nın yanına çık. Kapı nöbetçilerinin
halktan toplayıp RAB'bin Tapınağı'na getirdikleri paraları saysın.
5-6. RAB'bin Tapınağı'ndaki işlerin başında bulunan denetçilere
versin. Onlar da paraları RAB'bin Tapınağı'ndaki çatlakları onaranlara,
marangozlara, yapıcılara, duvarcılara ödesinler. Tapınağın onarımı için gerekli
keresteyi, yontma taşı da bu parayla alsınlar.
7. Onlara verilen paranın hesabı sorulmasın, çünkü dürüstçe
çalışıyorlar."
8. Başkâhin Hilkiya Yazman Şafan'a, "RAB'bin Tapınağı'nda
Yasa Kitabı'nı buldum" diyerek kitabı ona verdi. Şafan kitabı okudu.
9. Sonra krala giderek, "Görevlilerin tapınaktaki paraları
alıp RAB'bin Tapınağı'ndaki işlerin başında bulunan adamlara verdiler"
diye durumu bildirdi.
10. Ardından,
"Kâhin Hilkiya bana bir kitap verdi" diyerek kitabı krala okudu.
11. Kral
Kutsal Yasa'daki sözleri duyunca üstünü başını yırttı.
12. Kâhin
Hilkiya'ya, Şafan oğlu Ahikam'a, Mikaya oğlu Akbor'a, Yazman Şafan'a ve kendi
özel görevlisi Asaya'ya şöyle buyurdu:
13. "Gidin,
bulunan bu kitabın sözleri hakkında benim için de, bütün Yahuda halkı için de
RAB'be danışın. RAB'bin bize karşı alevlenen öfkesi büyüktür. Çünkü atalarımız
bu kitabın sözlerine kulak asmadılar, bizler için yazılan bu sözlere
uymadılar."
14. Kâhin
Hilkiya, Ahikam, Akbor, Şafan ve Asaya varıp tapınaktaki giysilerin nöbetçisi
Harhas oğlu Tikva oğlu Şallum'un karısı Peygamber Hulda'ya danıştılar. Hulda
Yeruşalim'de İkinci Mahalle'de oturuyordu.
15. Hulda
onlara şöyle dedi: "İsrail'in Tanrısı RAB, 'Sizi bana gönderen adama
şunları söyleyin' diyor:
16. 'Yahuda
Kralı'nın okuduğu kitapta yazılı olduğu gibi, buraya da, burada yaşayan halkın
başına da felaket getireceğim.
17. Beni
terkettikleri, elleriyle yaptıkları başka ilahlara buhur yakıp beni
kızdırdıkları için buraya karşı öfkem alevlenecek ve sönmeyecek.'
18. "RAB'be
danışmak için sizi gönderen Yahuda Kralı'na şöyle deyin: 'İsrail'in Tanrısı RAB
duyduğun sözlere ilişkin diyor ki:
19. Madem
yıkılıp lanetle anılacak olan burası ve burada yaşayanlarla ilgili sözlerimi
duyunca yüreğin yumuşadı, önümde kendini alçalttın, üstünü başını yırtıp
huzurumda ağladın, ben de yalvarışını işittim.
20. Seni
atalarına kavuşturacağım, esenlik içinde mezarına gömüleceksin. Buraya
getireceğim büyük felaketi görmeyeceksin.'" Hilkiya ile yanındakiler bu
sözleri krala ilettiler.