1. RAB İlyas'ı kasırgayla göklere çıkarmadan önce, İlyas ile
Elişa Gilgal'dan ayrılıp yola çıkmışlardı.
2. İlyas Elişa'ya, "Lütfen sen burada kal, çünkü RAB beni
Beyt-El'e gönderdi" dedi. Elişa, "Yaşayan RAB'bin adıyla başın
üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam" diye karşılık verdi. Böylece
Beyt-El'e birlikte gittiler.
3. Beyt-El'deki peygamber topluluğu Elişa'nın yanına geldi.
"RAB bugün efendini senin başından alacak, biliyor musun?" diye ona
sordular. Elişa, "Evet, biliyorum, konuşmayın!" diye karşılık verdi.
4. İlyas, "Elişa, lütfen burada kal, çünkü RAB beni
Eriha'ya gönderdi" dedi. Elişa, "Yaşayan RAB'bin adıyla başın üzerine
ant içerim ki, senden ayrılmam" diye karşılık verdi. Böylece birlikte
Eriha'ya gittiler.
5. Eriha'daki peygamber topluluğu Elişa'nın yanına geldi.
"RAB efendini bugün senin başından alacak, biliyor musun?" diye ona
sordular. Elişa, "Evet, biliyorum, konuşmayın" diye karşılık verdi.
6. Sonra İlyas, "Lütfen, burada kal, çünkü RAB beni Şeria
Irmağı kıyısına gönderdi" dedi. Elişa, "Yaşayan RAB'bin adıyla başın
üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam" diye karşılık verdi. Böylece ikisi
birlikte yollarına devam etti.
7. Elli peygamber de onları Şeria Irmağı'na kadar izledi. İlyas
ile Elişa Şeria Irmağı'nın kıyısında durdular. Peygamberler de biraz ötede,
onların karşısında durdu.
8. İlyas cüppesini dürüp sulara vurunca, sular ikiye ayrıldı.
Elişa ile İlyas kuru toprağın üzerinden yürüyerek karşıya geçtiler.
9. Karşı yakaya geçtikten sonra İlyas Elişa'ya, "Söyle,
yanından alınmadan önce senin için ne yapabilirim?" dedi. Elişa,
"İzin ver, senin ruhundan iki pay miras alayım" diye karşılık verdi.
10. İlyas,
"Zor bir şey istedin" dedi, "Eğer yanından alındığımı görürsen
olur, yoksa olmaz."
11. Onlar
yürüyüp konuşurlarken, ansızın ateşten bir atlı araba göründü, onları
birbirinden ayırdı. İlyas kasırgayla göklere alındı.
12. Olanları
gören Elişa şöyle bağırdı: "Baba, baba, İsrail'in arabası ve
atlıları!" İlyas'ı bir daha göremedi. Üstünü başını parçaladı.
13. Sonra
İlyas'ın üzerinden düşen cüppeyi alıp geri döndü ve Şeria Irmağı'nın kıyısında
durdu.
14. İlyas'ın
üzerinden düşen cüppeyi sulara vurarak, "İlyas'ın Tanrısı RAB
nerede?" diye seslendi. Cüppeyi sulara vurunca ırmak ikiye ayrıldı, Elişa
karşı yakaya geçti.
15. Erihalı
peygamberler karşıdan Elişa'yı görünce, "İlyas'ın ruhu Elişa'nın
üzerinde!" dediler. Sonra onu karşılamaya giderek önünde yere kapandılar.
16. "Yanımızda
elli güçlü adam var" dediler, "İzin ver, gidip efendini arayalım.
Belki RAB'bin Ruhu onu dağların ya da vadilerin birine atmıştır." Elişa,
"Hayır, onları göndermeyin" dedi.
17. Ama o
kadar direttiler ki, sonunda Elişa dayanamadı, "Peki, gönderin" dedi.
Elli adam gidip üç gün İlyas'ı aradılarsa da bulamadılar.
18. Sonra
Eriha'ya, Elişa'nın yanına döndüler. Elişa onlara, "Ben size gitmeyin
demedim mi?" dedi.
19. Erihalılar
Elişa'ya, "Efendimiz, gördüğün gibi bu kentin yeri iyi ama suyu kötü,
toprağı da verimsiz" dediler.
20. Elişa,
"Yeni bir kabın içine tuz koyup bana getirin" dedi. Kap getirilince,
21. Elişa
suyun kaynağına çıktı, tuzu suya atıp şöyle dedi: "RAB diyor ki, 'Bu suyu
paklıyorum, artık onda ölüm ve verimsizlik olmayacak.' "
22. Elişa'nın
söylediği gibi, su bugüne dek temiz kaldı.
23. Elişa
oradan ayrılıp Beyt-El'e giderken kentin küçük çocukları yola döküldüler.
"Defol, defol, kel kafalı!" diyerek onunla alay ettiler.
24. Elişa
arkasına dönüp çocuklara baktı ve RAB'bin adıyla onları lanetledi. Bunun
üzerine ormandan çıkan iki dişi ayı çocuklardan kırk ikisini parçaladı.
25. Elişa
oradan Karmel Dağı'na gitti, sonra Samiriye'ye döndü.